Dużo osób za czasów szkolnych próbowało swoich sił w jakimś sporcie. Jednym wychodziło to lepiej, innym słabiej, ale wszystkim przyświecał ten sam cel – pokazać się bardzo dobrze i odnieść wymarzony sukces.

Niestety bardzo dużo talentów było zmarnowanych z powodu tego, że ich siła psychiczna znacznie odbiegała od kondycji fizycznej.

Przede wszystkim z pewnością mają w pamięci magiczny zwrot, którego nikt nie chciał słyszeć w odniesieniu do swojej osoby. Idzie o rezerwy – koszmar każdego kopiącego piłkę, czy uprawiającego inny sport ( Pokaż stronę) malucha. Jedni wiadomość o pozostawieniu na ławce potrafili przyjąć ze zrozumieniem i sumiennie przychodzili na treningi, żeby podnosić swoje umiejętności i udowadniać coś zarówno sobie, jak i trenerowi czy innym zawodnikom. Pozostali niestety po odstawieniu do rezerwy poddawali się i już nigdy nie pojawili na treningach. Dzieciom trudno jest przekazać, by nie poddawały się gdy coś nie idzie zgodnie z planem, lecz ich odporność na różnego rodzaju przeszkody w dużym stopniu zależy od rodziców i od tego, w jaki sposób ich na niepowodzenia przygotowali. Ostatnimi czasy w kontekście osób zawodowo uprawiających sport wiele mówi się właśnie o współpracy z psychologami i przygotowywaniu psychiki na wszelkie porażki. Wyobraźmy sobie przecież jaką tragedią dla osoby , która zarabia na życie oddając się swojej sportowej pasji jest zesłanie do rezerwy, gdy w grę wchodzi na przykład wyjazd na Olimpiadę. Całe życie kogoś, kto uprawia sport jest podporządkowane treningom i wyjazdom na liczne turnieje, a gdy taki zaszczyt jest im zabrany w tak ważnym momencie ich życia naprawdę mogą się podłamać.

Rolą najbliższych jest wspieranie sportowca w drodze do celu, nawet gdy napotyka takie przeciwności. Nikt nie jest niezniszczalny i każdemu może trafić się gorszy czas, w którym będzie potrzebował mentalnego wsparcia. Nie można się przecież poddawać, kiedy coś idzie nie po naszej myśli!